เด็กๆ คือ กระจกบานใหญ่
เด็กๆ เหมือนกระจกบานใหญ่ที่ส่องครอบครัวของเรา จริงหรือเปล่า?
– ถ้าเด็กร่าเริง มีความสุข ก็คงมาจากครอบครัวที่อบอุ่น มีความสุข
– ถ้าเด็กหดหู่ หวาดระแวง เก็บกด ก็อาจจะมาจากครอบครัวที่มีปัญหา
เราคงต้องหันมามองกระจกบานใหญ่ของเราบ้าง ว่าตัวเราเองหรือครอบครัวของเราเป็นอย่างไร มองจากเด็กๆที่เป็นผลลัพธ์โดยตรงของการกระทำต่างๆของเราและคนในครอบครัวของเรา บางครั้งเขาก็สุข บางครั้งเขาก็ทุกข์ เพราะใคร
มาร่วมกันทำให้ทุกครอบครัวมีความสุขฉลองปีใหม่ และตลอดไปครับ
ขอบคุณ อ.จีระสิทธิ์ ถิรวิริยาภรณ์ ที่แบ่งปันประสบการณ์ในการบรรยาย ยุวสาสมาธิ 26/12/2013