หากท่านเป็นผู้หนึ่งที่อยากพัฒนาตัวเอง รู้จักตัวเองมากขึ้น โดยเฉพาะในด้านจิตใจ การเรียนสมาธิเป็นทางเลือกที่ดีครับ เพราะนอกจากท่านจะได้รู้ถึงธรรมชาติของจิตใจของตัวเองแล้ว ยังเป็นการพัฒนาตัวเองโดยการใช้สมาธิ ถ้าสมัยใหม่ก็น่าเหมือนๆกับการพัฒนา EQ
สถาบันพลังจิตตานุภาพ ก่อตั้งโดย พระเทพเจติยาจารย์ (หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธโร) เจ้าอาวาสวัดธรรมมงคล มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นสถานที่เรียนรู้เรื่องสมาธิ ถึงแม้จะไม่มีความรู้เรื่องสมาธิมาก่อนก็สามารถเรียนได้
หลักสูตรครูสมาธิ เป็นหลักสูตรที่ หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธโร คิดขึ้น เพื่อให้ผู้ที่สนใจในสมาธิไม่ว่าจะเคยบำเพ็ญสมาธิมาก่อนหรือไม่ ได้รับความรู้ความเข้าใจในสมาธิแบบง่ายๆ ทั้งภาคทฤษฏีและปฏิบัติอย่างชัดเจน จนมีความรู้เพียงพอที่จะสอนผู้อื่นได้
สถาบันพลังจิตตานุภาพ ศูนย์นำชัย จังหวัดภูเก็ต ตั้งอยู่ที่ถนนพังงา อยู่ถัดจากธนาคารออมสิน สาขาภูเก็ต ไปประมาณ 100 เมตร
หลักสูตรครูสมาธิ เป็นหลักสูตรที่เหมาะกับคนทำงานทั่วๆไปครับ เพราะเรียนเฉพาะช่วงเย็น 18.00 – 20.30 น. วันจันทร์ ถึง วันศุกร์ และพระอาจารย์ หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธโร ก็ได้จัดหลักสูตรอธิบายเรื่องสมาธิไว้อย่างละเอียด ทำให้คนทั่วๆไปเข้าใจและเข้าถึงได้ง่าย
การเรียนในแต่ละวันจะมีอยู่ 3 ช่วงคือ
1. การฝังคำบรรยายจากวิทยากร และฟังเทปของหลวงพ่อ
< พักทานอาหารว่าง >
2. เดินจงกรม
3. นั่งสมาธิ
ขอเชิญชวนเพื่อนๆและผู้สนใจในการเรียนสมาธิลองมาเรียนครับ ผมคิดว่าได้ประโยชน์อย่างมากจริงๆ เพื่อนๆที่อยู่ต่างจังหวัดก็เรียนได้ เพราะ
สถาบันพลังจิตตานุภาพมีศูนย์อยู่หลายจังหวัดทั่วประเทศ ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ http://www.samathi.com/
ช่วงนี้เพื่อนๆหลายคนอาจไม่ค่อยได้เจอผม เพราผมแอบหนีไปเรียนสมาธิครับ หลายคนถามว่า”ทำไมถึงไปเรียนสมาธิ” คำตอบง่ายๆคือ”อยากรู้” พออยากรู้ก็เลยไปเรียนให้รู้จริง
ตอนเด็กๆ ผมเคยตามคุณแม่ไปสวดมนต์ นั่งสมาธิบ้าง แต่ก็ทำไปตามภาษาเด็ก ไม่ได้รู้เรื่องอะไร ตอนเรียนหนังสือก็มีโอกาสได้นั่งสมาธิบ้าง ก็รู้ว่าวิชาสมาธินั้นมีประโยชน์ และผมคิดว่าตัวเองก็เป็นคนมีสมาธิระดับหนึ่ง สำหรับกรณีตัวผมเองเห็นได้ชัดก็ตอนที่เกิดเหตุฉุกเฉิน เวลาตื่นเต้น หรือการเล่นเกมส์บนเวที ก็มักจะตัดสินใจได้ดี
จริงๆแล้ว ผมสนใจจะเข้าปฏิบัติธรรม หรือฝึกนั่งสมาธิมานานแล้วครับ แต่หาโอกาสไม่ได้สักที เพราะหลักสูตรสมาธิส่วนใหญ่ก็มักจะต้องใช้เวลานานทั้งวัน หลายวัน บางหลักสูตรก็ต้องนอนค้างที่วัดหรือสถานปฏิบัติธรรม ทำให้คนที่มีภาระทางโลกเยอะอย่างเราๆไม่สามารถจะไปเรียนได้
พอเห็นได้ยินข่าวเกี่ยวกับหลักสูตร”ครูสมาธิ” ของ “สถาบันพลังจิตตานุภาพ สาขาภูเก็ต” ก็สนใจ เพราะหลักสูตรครูสมาธินี้เรียนเฉพาะช่วงเย็น 18.00 – 20.30 น. วันจันทร์ ถึง วันศุกร์ แต่อาจจะใช้เวลานาน คือใช้เวลา 6 เดือน แต่ก็เหมาะสำหรับคนทำงานอย่างเรา คิดเสียว่าไปเรียนพิเศษ เหมือนที่เด็กๆเขาเรียนกันไง
ปกติครอบครัวของเราก็ไม่ได้เป็นขาประจำเทสโก้โลตัส-ภูเก็ตสักเท่าไหร่ จริงๆก็ไม่ได้มีเหตุผลอะไรมากมาย ที่ไม่ค่อยได้ไปช๊อบปิ้งที่เทสโก้โลตัส ก็เพราะว่าปกติที่เทสโก้โลตัสสาขาภูเก็ตนี้คนจะเยอะ ที่จอดรถก็หายาก ยิ่งถ้าไปเสาร์-อาทิตย์ต้องเสียเวลาวนหาที่จอดรถอย่างน้อย 5-10 นาที ผมเป็นประเภทไม่ค่อยชอบไปเบียดกับคนอื่น ส่วนมากก็เลยไปซื้อที่บิ๊กซีแทน
เรื่องมีอยู่ว่า.. วันเสาร์ที่ผ่านมาได้ไปช๊อบที่เทสโก้โลตัส ก็เนื่องมาจากใบปลิวของทางห้างครับ นมของลูกราคาปกติแพ๊คละ 30 บาท ลดเหลือ 25 บาท ราคาถูกที่สุดเท่าที่เคยซื้อได้ เราก็เลยมุ่งหน้าไปเทสโก้โลตัส ซื้อนมของลูกไปทั้งหมด 96 แพ๊ค แต่พอกลับถึงบ้าน ปรากฏว่านมหายไป 4 แพ๊ค (ใส่ถุงหิ้ง 1 ถุงพอดี)
ผมจึงคิดทบทวนดูว่าเราจะลืมนมไว้ที่ไหนได้บ้าง ที่น่าจะเป็นไปได้ก็ 2 ที่ คือ ที่เคาน์เตอร์ชำระเงิน และตะกร้ารถเข็นตอนเอานมใส่รถ ภรรยาบอกว่าไม่น่าจะเป็นที่รถเข็น เพราะก่อนออกเราก็เช็คดูแล้ว เพราะฉะนั้น ความเป็นไปได้ก็น่าจะเป็นที่เคาน์เตอร์ชำระเงิน
ในวันอาทิตย์ ผมจึงไปที่เทสโก้โลตัสอีกครั้งหนึ่ง เพื่อลองสอบถามดู พนักงานที่เคาน์เตอร์ชำระเงินบอกว่าไม่น่าจะลืมไว้ ผมจึงขอดูกล้องวงจรปิด และบอกเขาว่าถ้าไม่มีจริงๆก็ไม่ได้ติดใจอะไร แค่อยากรู้ให้หายข้องใจ ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่ทราบ หรือการดูกล้องวงจรปิดอาจจะยุ่งยากเสียเวลา มีพนักงานระดับผู้จัดการคนหนึ่งเขาก็บอกว่า ไม่เป็นไร ไม่ต้องดูก็ได้ ให้ไปหยิบนมมาใหม่ได้เลย 4 แพ๊ค เผื่อคราวหน้าจะได้มาใช้บริการกันใหม่
ตอนแรกพวกเราก็อึ้งเหมือนกับครับ เขาใจถึงจริงๆ ไม่ต้องตรวจหลักฐาน ซื้อใจกันเลย ก็ได้ใจเราไปเลยจริงๆ นม 4 แพ็คจริงๆก็แค่ 100 บาท ไม่ได้มากมายอะไร แต่จริงๆเป็นเพราะพวกเราอยากรู้ว่าเราลืมไว้ที่ตรงไหนแค่นั้นเอง (ไม่อยากโง่ อิอิ) แต่เขาให้แบบนี้ทำให้เราประทับใจมาก คราวหน้าคงต้องมาใช้บริการที่เทสโก้โลตัสบ่อยขึ้น แต่จะไปช่วงที่คนไม่เยอะครับ
Tags: ถนนเยาวราช, น้ำผลไม้, น้ำเต้าหู้, บัวลอย, ปาท่องโก๋, ภูเก็ต, สังขยา, เฉาก๊วย, เต้าทึง, เต้าฮวย, เยาวราช, ไอศครีม
ภูเก็ต, ร้านอาหารในภูเก็ต | lupthawit 05/09/2010 | 
Comments (1)
Tags: คนอีสาน, ฅนอีสาน, น้ำตก, ภูเก็ต, ร้านส้มตำ, ร้านอาหาร, ลาบ, ส้มตำ, เชิงทะเล, ไก่ย่าง
ภูเก็ต, ร้านอาหารในภูเก็ต | lupthawit | Comments (1)
นมเปรี้ยว ยาคูลท์
ไม่น่าเชื่อ แต่เชื่อเถอะครับ ยาคูลท์ช่วยลดอาการท้องเสียได้จริงๆ สำหรับคนท้องเสียง่ายมากอย่างผม เวลาทานอะไรแปลกๆ อาหารไม่สะอาด หรืออาหารรสจัด ก็ต้องเตรียมตัวเตรียมใจไว้ได้เลย มีโอกาสท้องเสียก่อนใครเขา ก็จึงต้องสรรหาวิธีสรรหาวิธีรักษาตัวเองอยู่เสมอ ก่อนนี้ก็เคยเขียนเรื่อง “เจเล่ไลท์” ช่วย “ท้องเสีย” ได้ จริงๆ ถ้าสนใจก็ลองคลิกไปอ่านได้ครับ
ผมชอบสรรหาวิธีการรักษาตัวโดยไม่ใช้ยา ก็อย่างที่ท่านๆทราบละครับว่า ยาทุกชนิดไม่ควรทานมาก เพราะอาจมีสารตกค้าง และไม่ดีต่อร่างกายในระยะยาว เช่น ถ้าทานยาแก้ท้องเสียบ่อยๆ ก็อาจมีผมต่อลำไส้ได้ ผมจึงเลือกที่จะใช้ยาเป็นทางเลือกสุดท้าย
จริงๆเคยมีคนบอกมาหลายครั้งแล้วครับว่า ยาคูลท์แก้ท้องเสียได้ เคยมีคุณหมอแนะนำด้วย แต่ไม่เคยได้ลอง สักเดือนกว่าๆที่ผ่านมา ผมมีอาการท้องเสียจากการติดเชื้อ (ที่รู้ว่าติดเชื้อเพราะปวดท้องแบบบิด และถ่ายออกมาเหม็นคาว ท้องเสียจนชำนาญ วิเคราะห์โรคเองเลยครับ) ก็ใช้วิธีการรักษาเดิมคือ ทานเจเล่ไลท์ แต่อาการไม่ค่อยดีขึ้นเท่าไร นึกได้จึงลองทานซื้อยาคูลท์มาทาน ก็ทำให้อาการดีขึ้นโดยไม่ต้องใช้ยาเลย
หลังจากนั้น พอท้องเสียก็ไปซื้อยาคูลท์มาทานครับ ตอนนี้เลยไม่ได้ใช้เจเล่ไลท์แล้ว ใช้ยาคูลท์แทน
วิธีการทานของผม คือ ถ้าท้องเสียมากๆ ก็อาจทาน 2-3 ขวดเลยครับ แล้วค่อยทานก่อนหรือหลังอาหารมื้อต่อไป 1-2 ขวด แล้วแต่ว่าอาการดีขึ้นแค่ไหน เท่าที่ลองดูตอนท้องเสียมากๆ ทานไปไม่เกิน 3-4 มื้อ อาการก็ดีมากหรือหายท้องเสียแล้วครับ
ยาคูลท์แก้ท้องเสียได้อย่างไร ผมคิดว่าเนื่องมาจาก ในยาคูลท์มีจุลินทรีย์ที่ดี ไปทำลายเชื้อโรคที่ไม่ดีในลำไส้ของเรา (อันนี้คิดเองนะครับ) จึงทำให้อาการท้องเสียดีขึ้น
หาซื้อยาคูลท์ ก็ซื้อได้ที่สาวยาคูลท์ซิครับ จริงๆแล้วบางครั้งยาคูลท์ก็หาซื้อยากครับ เพราะไม่มีขายในร้านสะดวกซื้อทั่วไปอย่าง 7-Eleven หรือ Family Mart แต่ที่ภูเก็ต ก็ซื้อได้ที่ ร้านขายยาที่มีตู้แช่ทั่วไป ภูเก็ตช๊อบปิ้งเซ็นเตอร์ และศูนย์ยาคูลท์ภูเก็ต อยู่ที่ถนนดีบุก ตรงข้ามตั่วโพ้เฟอร์นิเจอร์
ขอชี้แจงนิดหนึ่งครับ ถึงแม้จะรู้จักสาวยาคูลท์ชาวภูเก็ตตัวจริง แต่ผมไม่ได้ค่านายหน้าหรือค่าโฆษณาใดๆจากยาคูลท์เลยจริงๆนะครับ ;D ยังไม่ค่อยได้ลองนมเปรี้ยวชนิดอื่นเหมือนกัน จึงไม่แน่ใจว่าได้ผลดีเหมือนยาคูลท์หรือเปล่า
มีเพื่อนหลายๆคนถามด้วยความเป็นห่วงว่าตอนนี้อาการหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทเป็นยังไง ยังเจ็บไหม ดูแลตัวเองยังไง ผมจึงเขียนบทความนี้เผื่อเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ และผู้อ่าน
หลังจากที่ผมรักษาอาการปวดบริเวณสะบักซ้ายและแขนซ้ายเนื่องจากหมอนรองกระดูกเสื่อม ทำให้หมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทหายแล้ว หายแล้วหมายความว่า ไม่ปวดแล้ว แต่จริงๆหมอนรองกระดูกที่เสื่อมก็ยังคงทับเส้นประสาทอยู่ (ผมคิดว่า) ผมก็ดูแลตัวเองด้วยการออกกำลังกาย และพักผ่อนอย่างเพียงพอ การออกกำลังกายช่วยให้กล้ามเนื้อแข็งแรง และได้มาช่วยพยุง ทำให้หมอนรองกระดูกไม่ต้องรับภาระหนัก
เมื่อก่อนเคยแต่ได้ยินที่หมอพูดให้ออกกำลังกาย ให้ว่ายน้ำ จะช่วยได้มาก ก็ไม่เคยรู้ซึ้งถึงความจำเป็นที่จะต้องทำ แต่ตอนนี้รู้แล้วครับ วันไหนที่ผมต้องนั่งทำงานทั้งวัน หรือต้องทำงานมากๆ ช่วงเย็นก็จะเริ่มรู้สึกรั้งๆที่แขนซ้ายอย่างที่เคยเป็น และผมก็จะไปว่ายน้ำ หลังจากว่ายน้ำสักประมาณครี่งชั่วโมง ผมก็จะรู้สึกว่าอาการรั้งดีขึ้น คลายไปอย่างเห็นได้ชัด
มีรุ่นพี่วิศวะ จุฬาฯ คนหนึ่ง เขาก็มีอาการหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทเหมือนกัน แต่เป็นที่หลัง ปวดร้าวลงขา แค่เดินขึ้นบันไดก็หอบแล้ว เป็นโรคนี้ตั้งแต่อายุ 20 กว่าๆ ปัจจุบันแข็งแรงมาก ไม่มีอาการของผู้ป่วยหลงเหลือเลย ก็ใช้การว่ายน้ำในการรักษา พี่เขาว่ายน้ำทุกวัน และปัจจุบันยังเตะบอลได้ด้วย เป็นนักกีฬาของทีมจุฬ่าฯภูเก็ต แข่งกับทีมธรรมศาสตร์ภูเก็ตตอนแข่งฟุตซอลด้วย
หลายคนถามผมว่า ว่ายท่าไหนดี อย่าซีเรียสครับ ท่าไหนก็ได้ ให้ได้ว่ายได้ขยับตัวในน้ำก็ช่วยแล้วครับ แต่ในกรณีของผม หมอให้ผมว่ายฟรีสไตล์ ผมก็ไม่ค่อยถนัดเหมือนกัน ก็ว่ายท่ากบบ้าง ท่าฟรีสไตล์บ้าง สำหรับคนว่ายน้ำไม่เป็นไม่ต้องซีเรียสครับ ก็ไปขยับตัวในน้ำ เลียนแบบท่าที่เขาว่ายไปก็โอเคแล้วครับ การเคลื่อนไหวในน้ำมันลำบาก เพราะมีแรงน้ำต้าน ช่วยให้เราได้ออกแรง ในเวลาเดียวกัน น้ำก็ช่วยพยุง ไม่ให้เราบาดเจ็บ
หากไม่ได้ไปว่ายน้ำ ผมก็จะใช้การเหวี่ยงแขน หมุนแขน หมุนเอว เรียกว่า “ขยับเท่ากับออกกำลังกาย” เป็นอย่างงั้นจริงๆ เพราะถ้าได้ออกกำลังกายแล้วก็จะช่วยให้แขนหมุนคล่องขึ้น และอาการปวดไม่กลับมาเลย
สรุป ตอนนี้หายปวดมามากกว่า 6 เดือนแล้ว จะมีบางวันที่ทำงานหนักก็จะรู้สึกรั้งๆบ้าง แต่ก็ได้ว่ายน้ำบ้าง หมุนแขน เหวี่ยงแขนบ้าง ก็ช่วยให้อาการดีขึ้น ตอนนี้ก็ใช้ชีวิตปกติ ไม่ได้ไปเจอหมอมากว่า 6 เดือนแล้ว
