หมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็น

ผมต้องตกใจตั้งสติแทบไม่ทัน เมื่อรู้จากหมอว่าตัวเองเป็นโรคยอดฮิตของคนสูงอายุ “หมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท” ทั้งๆที่เราไม่น่าจะเป็นโรคนี้เมื่ออายุแต่สามสิบต้นๆ

จริงๆเหตุเกิดเมื่อสองปีที่แล้วครับ เมื่อผมปวดบริเวณสะบักซ้าย แล้วร้าวไปบริเวณแขนด้านซ้าย โดยรู้สึกได้ถึงนิ้วก้อยด้ายซ้าย ตอนนั้นผมก็เข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล หมอฉีดยาแก้ปวด ทำกายภาพบำบัด รู้สึกอาการดีขึ้น แต่ก็ไม่หายโดยสิ้นเชิง รู้สึกปวดเมื่อยบริเวณสะบักซ้า ยอยู่บ้าง ก็ลองแก้ปัญหาหลายวิธี หาหมอ 2-3 ท่าน ก็ไม่หาย จนสุดท้ายก็ได้ลองการนวดแผนไทย ก็ทำให้อาการปวดหายไป ผมจึงคิดว่าตัวเองไม่ได้เป็นอะไรมาก อาจจะเคลื่อนไหวผิดท่าผิดทาง เลยทำให้เอ็นจม หรืออะไรประมาณนั้น

อาการปวดหายไป 2 ปี จนเมื่อ 3-4 สัปดาห์ที่แล้ว ผมเริ่มปวดอีกครั้ง อาการก็เริ่มปวดบริเวณสะบักด้านซ้าย แล้วค่อยๆปวดลงไปที่แขนซ้ายด้านหลัง อาการเป็นเหมือนเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมก็ไม่หนักใจอะไรมาก เพราะคิดว่าคงไปนวดและก็น่าจะหายเหมือนเดิม ทุกครั้งที่ผมไปนวดอาการก็ดีขึ้นจริงๆครับ แต่ 2-3 วันมันก็เจ็บขึ้นมาอีก ผมจึงลองหาทางอื่นที่จะทำให้หายเจ็บ คุณแม่ยายก็แนะนำให้ไปลองตรวจที่คลีนิคกายภาพ หมอที่คลีนิคกายภาพ หมอก็ลองให้ผมขยับแขนขึ้นลง ทำท่าทางต่างๆ แล้วหมอก็บอกว่า น่าจะเป็นเพราะหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท ไม่เชื่อก็ให้ลองไปเอ็กซเรย์ดูได้

ผมก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เชื่อหรอกครับ เพราะหมอก็อธิบายทุกอย่างแบบมีเหตุ มีผล แต่ก็อยากจะตรวจดูให้ชัดๆ ก็เลยลองไปโรงพยาบาลสิริโรจน์ เพื่อตรวจดูอย่างละเอียดอีกที ก็ได้เจอกับหมอสมศักดิ์ ที่เป็นหมอเชี่ยวชาญด้านกระดูก ตอนแรกคุณหมอก็ให้ไปเอ็กซเรย์ช่วงคอ คุณหมอก็พบความผิดปกติอย่างหนึ่งคือ ปกติกระดูกคอจะโค้งไปทางด้านหลัง แต่ของผมกลับตรงและงุ้มมาทางข้างหน้าเล็กน้อย หมอก็ถามว่า ผมเคยประสบอุบัติเหตุอะไรหรือไม่ ผมก็ตอบว่าไม่เคย หลังจากนั้นคุณหมอก็ส่งผมไปทำ MRI ที่โรงพยาบาลกรุงเทพภูเก็ตในวันเดียวกัน ผมเดาว่าเพื่อให้เห็นการกดทับที่ชัดเจนขึ้น

วันรุ่งขึ้นผมก็ได้พบหมออีกครั้ง และหมอก็บอกว่าอาการของผมนั้นเกิดจาก หมอนรองกระดูกที่คอประมาณชิ้นที่ 5-7 ทับเส้นประสาท โดยหมอนรองกระดูกมันปลิ้นออกมาแล้ว และทางที่จะรักษาให้หายทางเดียวก็คือต้องผ่าตัด โดยต้องผ่า 2 ที่ คือที่สะโพก และที่คอ ผ่าสะโพกเพื่อเอากระดูกสะโพกมาแปะไว้ที่คอ หัวใจผมไม่ได้หล่นไปที่ตาตุ่มนะครับ แต่มันเหมือนหล่นหลุดไปจากร่างไปเลย งงบตัวเองอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ทำไงได้ก็มันเป็นแล้วนี่ หลังจากวันนั้นผมก็ต้องทำกายภาพบำบัดต่อเนื่องมา

สองวันหลังจากได้ทำกายภาพบำบัด ก็บังเอิญได้เจอกับพี่อนุรักษ์ขณะกำลังรอลิฟต์ หลังจากนั้นได้คุยกับพี่อนุรักษ์ พี่อนุรักษ์ก็แนะนำว่าที่โรงพยาบาลสิริโจน์เพิ่งจะมีหมอจัดกระดูก ถ้าผมสนใจก็จะนัดให้ ผมคิดว่าผมไม่อยากผ่าตัด ถ้ามีทางไหนที่ลองได้ก็อยากลองทั้งนั้น ก็เลยรอพบอหมอจัดกระดูก

หมอจัดกระดูกชื่อ Dr. Joe น่าจะเป็นชาวอเมริกัน ผมก็เอาฟิล์ม MRI ให้หมดดู แล้วผมก็ถามหมอตรงๆว่า ถ้าผมจัดกระดูกกับหมอแล้ว ผมไม่ผ่าตัดได้ไหม หมอก็บอกว่า “อาจจะไม่ได้” แต่สิ่งที่อาจเป็นไปได้คือ อาจช่วยยืดการผ่าตัดออกไป โดยอาจไม่จำเป็นต้องผ่าตอนนี้ แต่อาจเป็นอีก 2 ปี, 5 ปี, 10 ปี หรือ 20 ปี ขึ้นอยู่กับตัวผมเองว่าตอบรับการรักษาได้ดีแค่ไหน สิ่งที่หมอ Joe พูดคือ เราควรจะยืดการผ่าตัดให้ได้นานที่สุด เพราะอย่างน้อยเทคโนโลยีด้านการผ่าตัดในอนาคต ย่อมน่าจะดีและปลอดภัยกว่าในปัจจุบัน ก็เป็นทัศนะที่ดี และผมก็เห็นด้วย

หลังจากออกจากโรงพยาบาล ภรรยาสุดที่รักก็ให้ผมไปลองตรวจกับหมอบุญเลิศ เพราะเป็นหมอด้านประสาทที่เก่งคนหนึ่งในจังหวัดภูเก็ต ผมเองด้วยความรักและยำเกรงก็ไป ตามคำสั่งโดยดี (ล้อเล่น) คุณหมอก็บอกว่าเป็นมากเหมือนกัน ต้องผ่าตัด แต่คราวนี้มีให้เลือก 2 แบบ คือ แบบแรกคือเอากระดูกสะโพกมาแปะที่คอให้ มันแข็งไว้ กระดูกคอจะได้ไม่กดทับ แบบที่2 คือ ต้องใส่หมอรองกระดูกเทียม ซี่งใบหนึ่งราคาประมาณ 1 แสนบาท และที่รู้ๆผมต้องใส่ไม่ต่ำกว่า 2 ใบ แต่เรื่องเงินไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับผม เรื่องใหญ่คือไม่มีเงิน ไม่ใช่ครับ ประเด็นคือการผ่าตัดนั้น ผลก็ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ หมอบอกว่ามีโอกาสพลาด 20% ไม่ได้หมายความว่าหมอพลาด แต่ผลอาจไม่แน่นอนจนอาจถึงชีวิตได้ หมอบอกว่านี่เป็นสถิติทั่วโลก จึงอยากให้การผ่าตัดเป็นทางเลือกสุดท้าย คุณหมอจึงสั่งให้ผมทำกายภาพบำบัดต่อเนื่อง แล้วค่อยมาดูอาการกันอีกที

ที่ผมเขียนมาตั้งนานจนถึงตอนนี้ ก็อาจจะเตือนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคน ไม่อยากให้เป็นเหมือนผม ผมเจอหมอทุกคน ทุกคนก็มักจะถามผมว่าเคยประสบอุบัติเหตุอะไรหรือไม่ ผมคิดแล้วคิดอีกก็น่าจะไม่เคย และก็บอกว่าปกติโรคนี้ไม่น่าจะเป็นในขณะที่อายุเพียงแค่นี้  หลังจากที่ผมได้คิดแล้ว ก็น่าจะพอสรุป ณ ตอนนี้ได้ว่า น่าจะเป็นเพราะผมทำงานหน้าคอมพิวเตอร์นานๆโดยไม่ได้เปลี่ยนอิริยาบถ เพราะกระดูกคอของผมแทนที่จะแอ่น ไปด้านหลังเหมือนคนทั่วไป และกลับตรงและงอมาหน้าเล็กน้อย บวกกับการไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย แถมยังทานอาหารไม่ครบ 5 หมู่อีก เลยทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแอ เป็นอย่างนี้สะสมมากว่าสิบปี จึงทำให้ป่วยเพราะความละเลย และความประมาทของตัวเอง

7 Comments

  • By ์ืNonglek, 23/12/2009 @ 17:08

    สวัสดีค่ะ พี่เอิง น้องเล็กเองค่ะ เคสของพี่เอิงเหมือนของพี่อั๋นตอนนี้เลยค่ะ

    23-12-2552

  • By เมย์, 24/02/2011 @ 19:42

    สวัสดีค่ะ บทความนี้เป็นประโยชน์มาก หนูกำลังเป็นอยู่เลย ไปหาหมอเท่าไหร่เค้าก็หาสาเหตุไม่ได้ ปวดมาก เค้าไม่ยอมMRI ให้ด้วยเลยไม่รู้จะทำไงดี

  • By เมย์, 24/02/2011 @ 19:44

    ลืมบอกไปว่าหนูอายุแค่23เองค่ะ ปวดสะบักซ้ายเเล้วชามาที่เเขนซ้ายที่นิ้วก้อย

  • By lupthawit, 13/03/2011 @ 10:09

    ถ้าเป็นผม ผมจะลองปรึกษาหมอหลายๆท่านครับ ลองหาความเห็นจากหมอท่านอื่นดู เพราะหมอแต่ละท่านจะมีความชำนาญที่แตกต่างกัน มีประสบการณ์ต่างกัน ผมเคยมีประสบการณ์ที่บางครั้งหมอคนแรกที่เราไปเจอไม่สามารถหาสาเหตุของการเจ็บป่วยของเราได้

  • By anan wanyai, 26/09/2011 @ 21:23

    ผมปวดหลังมา 17 ปีแล้วมาเจอหมอดีตอนนี้หายขาดเลยครับโดยไม่ต้องผ่าตัดเลยนะครับและคนที่ไปรักษามาติดต่อกับผมแล้วส่วนมากจะหายขาดเมื่อไปที่คลีนิคเพียง 2 ครั้งเท่านั้นเองค่ารักษาไม่แพง เป็นเพราะบารมีในหลวงท่านด้วยเพราะคุณหมอท่านได้รางวัลพ่อดีเด่น 4 ปีซ้อนและรักษาด้วยคุณธรรมสำหรับผู้ที่มีความทุกข์ทรมานกับโรคนี้อยู่ซ.แสนสบาย 4 ตรงข้ามรพ.เทพธารินทร์ ใกล้ TV 3 ครับหรือ โทรฯ081-4729271 ไปรษณีย์จ.น่าน 55000

  • By anan wanyai, 26/09/2011 @ 21:35

    ถ้าตอนนี้ใครยังเชื่อการผ่าตัดแต่ก็อยู่ไม่สบายตลอดชั่วชีวิต เพราะพมันเป็นตามธรรมชาติ เพียงแต่เรายกของหรือเอี้ยวตัวผิดท่า มันควรจะเป็นการบำบัดโดยวิธีธรรมชาติ แพทย์แผนไทย คุณหมอสมชาย ตันธนะสาร 100 ซ.แสนสบาย 4 ถ.พระราม 4 02-2615898 หยุดวันอาทิตย์ ถ้าท่านมีความเชื่อมั่นในการรักษา รับรองได้ท่านหาย เมื่อท่านตั้งจิตแน่วแน่อยากหายจากโรคนี้แล้วเชิญผมไม่ได้โฆษณา เพียงแต่ผมไม่รู้จะตอบแทนบุญคุณ คุณหมอผมเลยนำข่าวมาบอกเอาบุญ ผมพิมพนามบัตร ใบละ 3 บาทแจก เมื่อไปเจอคนที่ใส่เสื้อเกราะ(เสื้อรัดเอว) และเห็นคนเดินคด แล้ว เป็นอัมพฤกษ์ยังหายได้เลยส่วนค่ารักษา 15 นาที 300 บาท ยา 300 บาท เช้า 9.30-11.30รับแค่ 16 คน ไม่รับจองคิว บ่ายโมง รับอีก 16 คน เพราผมได้รับข่าวสารนามบัตร ผมหายผมก็ทดแทนบุญคุณท่านโรคนี้หายได้ไม่ต้องผ่าตัดหรือวิธีอื่นผมไปรักษาเกือบทั่วประเทศ หมดค่ารักษาเป็นแสนบาทขึ้นไป มาหายที่เงินไม่ถึง 2-3 พันบาทเพราะผมคน จ.น่าน ค่ารถพันกว่าบาทแล้วครับท่าน

  • By lupthawit, 28/09/2011 @ 08:31

    ขอบคุณมากครับที่ท่านมาแบ่งปันประสบการณ์ ผมก็เชื่อมั่นในการรักษาแบบธรรมชาติเหมือนกันครับ ได้ผลอาจจะไม่เร็ว แต่ผลข้างเคียงน้อย ท่านผู้อ่านลองพิจารณาตามความเหมาะสมนะครับ

Other Links to this Post

RSS feed for comments on this post. TrackBack URI

Leave a comment

*

WordPress Themes